Fans missen hun voetbalclub: ‘Beleving op tv is heel anders’

NIEUWE WETERING - Juichen, springen en zingen als je favoriete club heeft gescoord. Schreeuwen en schelden wanneer het slecht gaat. Niet alleen voor voetballers is de afwezigheid van supporters in het stadion een groot gemis, ook de fans kunnen haast niet wachten totdat ze weer bij een wedstrijd mogen zijn. Wij vroegen aan een familie uit Nieuwe Wetering hoe zij zich door deze periode heen slaan.

Hoewel ze niet uit Friesland komen, zijn Hielke Biemond en zijn ouders Frans en Ria al bijna twee decennia trouwe supporters van SC Heerenveen. Het gezin heeft seizoenkaarten en ze bezoeken de 'Superfriezen' zowel uit als thuis. 'Ze kunnen het niet zonder ons.'

Hielke Biemond (31): 'Bij mij thuis is het een beetje anders dan anders, want ik heb eigenlijk mijn ouders enthousiast gemaakt. Tijdens de opmars van Heerenveen, eind jaren 90 en begin deze eeuw, sprak de toenmalige trainer Foppe de Haan me heel erg aan. Hij voelde gelijk als de trainer van mijn club. Toen heb ik met mijn moeder de club gebeld en een meneer van de kaartverkoop vond het zo'n mooi verhaal, dat hij kaarten voor ons heeft klaargelegd. En we voelden ons zo welkom, dat we nooit zijn weggegaan.'

Ria van der Star (60): 'Normaal proberen mijn man Frans en ik ook zoveel mogelijk naar uitwedstrijden te gaan. Het voelt vreselijk om het nu vanaf de bank te moeten volgen. Ik heb een soort gevoel dat ik altijd bij de wedstrijd moet zijn, omdat ze het niet zonder ons kunnen. Dan voel ik me schuldig als ik de club niet kom aanmoedigen, zeker nu het al een poosje niet zo lekker gaat met Heerenveen.'

Mopperen en balen

Hielke: 'Ik mis het ontzettend. Nu het slecht gaat en je ze wil aanmoedigen, voelt het nog frustrerender dat je er niet bij kunt zijn en iedere keer maar lijdzaam voor die tv moet zitten mopperen en balen. En dan voel je aan de wedstrijd ook dat ze het publiek nodig hebben om over een dood punt heen te komen. Die wedstrijden op tv kijken, vind ik echt een kwelling. Ik ben blij als het seizoen erop zit, hoe het ook afloopt. De charme is er wel af op deze manier.'

Ria: 'Ik voel me door Heerenveen wel een Fries, ook al ben ik het niet. Je hebt daar vriendschappen op de tribune. Er ligt wel een stukje van mijn hart in Heerenveen. Ik vind het nu ook bijna vervreemdend als ik het stadion op tv zie. Dan voelt het als iets wat al zo ver weg en onbereikbaar is. Dus als we weer naar wedstrijden mogen, zou dat superfijn zijn.'

Hielke: 'Het meest mis ik nog de uitwedstrijden. Daar ga ik ook altijd naartoe, dat vind ik eigenlijk nog het allerleukst. Met een vast groepje, niet eens altijd in een vol uitvak, je club overal volgen. Als je dan wint, het stadion helemaal stil is en jij staat daar een doelpunt te vieren, dat vind ik nog het allermooist.'