Moeder vergeeft Frank na fatale steekpartij dochter in Leimuiden
LEIMUIDEN - Hij nam zijn medicijnen willens en wetens niet in, raakte het contact met de realiteit volledig kwijt en stak zijn vrouw Jeannerie tijdens een psychose dood. Desondanks hangt Frank H. (33) geen gevangenisstraf, maar alleen tbs met voorwaarden boven het hoofd voor de moord in september vorig jaar. Volgens het Openbaar Ministerie (OM) was hij volledig ontoerekeningsvatbaar. De zitting bood een inkijk in het hoofd van een man die zich steeds verder vervreemdde van de werkelijkheid.
‘Ik ben naar de keuken gelopen en heb een mes gepakt met het idee om mezelf iets aan te doen. Maar toen ik het mes terug liet glijden in het blok, hoorde Jeannerie het. Wat heb je daar?, vroeg ze. Ik dacht: shit, ik ben betrapt. Ik heb haar gestoken en toen mezelf.'
Het is de slotscène van een tragedie die zich in een paar maanden voltrekt en op maandag 2 september vorig jaar eindigt. Frank H. steekt Jeannerie die ochtend met een mes in hun huis aan de Leimuidense Griede. Zijn vrouw vlucht de woning nog uit naar de overburen en vraagt om hulp. In de tuin zakt ze in elkaar en ze blijkt, ondanks urenlange operaties in het LUMC, niet meer te redden.
'Voelde me vereenzamen van mijn vrouw en de maatschappij'
Dat hij in een psychose zat op het moment dat hij Jeannerie doodde, ziet Frank nu zelf ook. Bij de rechtbank neemt hij iedereen mee in het proces dat zich in zijn hoofd voltrok. 'In de eerste helft van 2024 voelde ik me vereenzamen. Zowel van mijn vrouw als van de maatschappij.'
'Ik heb met mijn oud-werkgever gesproken, en mensen van de kerk over wat we op een christelijke manier tegen massa-immigratie konden doen. Tegen een vriend van mij zei ik dat hij de KVP (voorloper van het CDA, red.) opnieuw moest oprichten. Ik voelde me Jona (Bijbelse profeet, red.) en kreeg waanbeelden. Van mijn moeder en Jeannerie moest ik naar de dokter gaan, maar dat wilde ik niet.'
Last van bijwerking medicijnen
De omgeving van Frank maakt zich steeds meer zorgen om hem. In juni 2024 wordt hij na een crisisinterventie opgenomen bij GGZ Rivierduinen. Door wat hij ziet bij andere patiënten, heeft hij het idee dat zijn problemen best nog wel meevallen. Medicijnen neemt hij niet meer altijd meer in, als zijn psychose voorbij is. 'Ik had veel last van de bijwerkingen, ik sliep er veel door en was niet scherp in gesprekken.'
Op woensdag 7 augustus wordt hij vrijgegeven door de zorginstelling. 'Ik raakte lichtelijk in paniek toen ik naar huis mocht. Hoe gaat dat dan? Wat moet ik dan doen? Hun antwoord was: niks, het komt goed.'
'Je moet zelfmoord plegen'
Vanaf dat moment gaat Frank achteruit, vermoedelijk omdat hij regelmatig zijn medicijnen niet inneemt. 'Ik zat niet lekker in mijn vel. Ik was anders. Had ineens een hekel aan social media en herkende me niet meer in mijn eigen gedrag.'
Een paar dagen voor de moord begint hij stemmen te horen. 'Doe het nu, je moet zelfmoord plegen. Maar ik wilde het niet.' Ook op de ochtend van de moord hoort hij stemmen in huis. 'Van een tante die er niet was.'
'Die ochtend ben ik dicht bij Jeannerie gebleven. Ik was bang, denk ik, voor de stemmen in mijn hoofd. Dat ik zelfmoord moest plegen. Ik denk dat ik Jeannerie vooral gestoken heb, omdat ik bang was dat ze mijn zelfmoordplannen tegen wilde houden.'
Nadat hij zijn vrouw vijf keer heeft gestoken, probeert Frank zichzelf te doden met het mes, drie keer. 'Ik wilde me nog vaker steken, maar kon het niet. Ben daar out gegaan en werd wakker in het ziekenhuis. Ik wilde nog steeds zelfmoord plegen toen ik wakker werd.'
Laatste beeld van dochter
Volgens het OM is de moord Frank niet aan te rekenen, omdat hij handelde in een psychose. Gevangenisstraf vraagt de officier van justitie dan ook niet op te leggen, wel of hij vast kan blijven zitten tot er plek is in een kliniek voor behandeling. Ondanks dat er geen celstraf is geëist, kan het lang duren voor Frank weer zijn vrijheid terug heeft. Behandelingen kunnen jaren duren en ook daarna zullen vrijheidsbeperkende maatregelen gelden.
De nabestaanden van Jeannerie verwijten Frank vooral dat hij niet zijn medicijnen heeft ingenomen, terwijl hij het risico kende. 'Met medicijnen mocht je naar huis uit de kliniek', zegt haar vader in de rechtszaal. 'Ik vertrouwde erop dat je je medicijnen zou nemen. Jeannerie stond me uit te zwaaien met de kinderen. Het is het laatste beeld dat ik van haar heb.'
Kus die naar bloed smaakt
Haar broer beschrijft zijn laatste moment met Jeannerie voor ze stierf in het LUMC. 'Ik kreeg te horen dat we afscheid moesten gaan nemen. Mijn zus en ik waren allebei niet zo van het kussen, maar die avond gaf ik haar er eentje. Die smaakte naar bloed.’
De moeder van Jeannerie is vergevingsgezind naar haar schoonzoon, ondanks het verdriet voor zijn daad. 'Frank, ik vergeef je de moord op mijn dochter en je wangedrag dat ik heb gezien. In de hoop dat je je schuld zult belijden aan God.'
Lees ook: Man die zijn vrouw doodstak ‘handelde in een psychose’
