Oxy Junky in première: Esmee uit Rijnsaterwoude was twaalf jaar verslaafd aan pijnstillers

RIJNSATERWOUDE - Esmee Somers uit Rijnsaterwoude was twaalf jaar lang verslaafd aan Oxycodon, een pijnstiller die twee keer sterker is dan morfine. Filmmaker Floris Meinardi legde haar verhaal vast in een documentaire, die 2 juni in première gaat in Parkvilla. 'Op een gegeven moment zat ik letterlijk op aluminiumfolie pillen door te snijden', vertelt Esmee in De Ochtendshow van Studio Alphen. 'Toen kwam het besef, ik ben een junk geworden.'

Toen Esmee vijftien jaar geleden geopereerd werd aan haar knie, ging er van alles mis. Er volgden meerdere operaties en om de pijn te stillen kreeg ze Oxycodon voorgeschreven. Dit middel kan al na twee tot vier weken gebruik tot gewenning leiden en afkickverschijnselen veroorzaken. 

'Mijn verslaving is langzamerhand ontstaan', vertelt Esmee. 'Doordat ik meerdere keren geopereerd werd, kwam er steeds nieuwe pijn bij. Daardoor bleef ik pillen slikken.'

Bang voor een overdosis

In de coronatijd was het lastig om aan haar favoriete pil te komen. 'Ik deed er van alles aan om toch aan die pil te komen. Ik moest uiteindelijk een sterkere dosis gaan slikken, om die pillen te mogen hebben. Die pillen moest ik door midden snijden, daardoor kreeg ik goed zicht op hoeveel ik slikte.'

Terwijl Esmee 8 à 10 pillen per dag mocht slikken, waren het er soms 30 of meer. 'Het laatste jaar van mijn gebruik is heel heftig geweest. Dan zijn er momenten dat je de hele dag door pillen slikt. Dan lig je 's avonds in bed en dan voel je je zo slecht dat je bang bent een overdosis te hebben genomen. Dan ga je zweten, gaat je hart tekeer, voel je je van de wereld en denk je dit is het einde.'

Op haar dieptepunt schreef Esmee een afscheidsbrief aan haar enige zoon. 'Ik dacht als mijn hart ermee stopt, zal hij me vinden. Dan zijn dit mijn laatste woorden naar hem.'

De volgende dag werd Esmee weer wakker en nam ze zich voor om minder te gaan slikken. 'Het duurde toen nog wel een aantal maanden voordat ik besefte, dit kan ik niet alleen, ik heb hulp nodig.'

Hulpkreet in de familie app

Toen het besef kwam, stuurde ze een hulpkreet in de familie app. Die kwamen gelijk in actie. In Nederland bleek het heel moeilijk om een plekje te vinden in een verslavingskliniek. 'De deuren bleven gesloten, omdat ik het middel voorgeschreven kreeg van artsen. Ze zeiden 'ze moet eerst detoxen en dan kan ze ambulante hulp krijgen'. Dat is eigenlijk heel verdrietig.'

Uiteindelijk werd het Zuid-Afrika. Daar duurde het afkicken drie tot vier weken. 'Toen ik in het vliegtuig stapte, wist ik dat ik een probleem had. Maar pas in Zuid-Afrika werd duidelijk hoe groot dat probleem was.'

'Twaalf jaar lang legde ik mijn emoties vlak met die pillen. Uiteindelijk gingen de kranen open en kwam alles eruit. Toen ik terugkwam, heb ik heel erg moeten zoeken naar wie ik ben en hoe ik in het leven sta.'

Toen Esmee terugkwam, kreeg ze te maken met triggers. Ze moest leren omgaan met geen pillen meer slikken. 'Dat heeft best veel tijd gekost en ook geduld van mijn omgeving om mij dat proces te laten doorgaan.'

Bewustwording creëren

Esmee is dankbaar voor haar tweede kans. 'Ik heb hem met beide handen aangepakt en gevochten voor wie ik vandaag ben. Ik wil bewustwording creëren en inspireren. Ik heb mijn verhaal vast laten leggen om die ene persoon te bereiken, of dat nou een familielid is of een verslaafde. Als ik één persoon kan bereiken, is mijn missie geslaagd.'

Op 2 juni gaat de documentaire 'Oxy Junky' feestelijk in première in filmtheater Parkvilla in Alphen aan den Rijn. Floris Meinardi maakte de film en ook Paula speelde een grote rol in het realiseren van de documentaire. 'Deze twee mensen zijn heel belangrijk geweest in dit verhaal. We hebben het met zijn drieën neergezet.'